به نقل از «آفتاب»

پس لرز‌های جنگ غزه در اقتصاد ایران

تاریخ انتشار: ۲۲ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۷۹۸۱۴

آفتاب‌‌نیوز :

به گفته رویترز بنیامین نتانیاهو از سوی اعضای دست راستی کابینه اش تحت فشار قرار دارد تا کاری را که همه رهبران اسرائیل از آن اجتناب داشتند را انجام دهد و به صورت زمینی غزه را اشغال نماید و اراضی را که در ۲۰۰۵ تخلیه کرده اند دوباره پس بگیرد.

تعداد تلفات اسرائیل در این جنگ در طول حیاتش بی سابقه گزارش شده و از این سو برخی آن را ۱۱ سپتامبر اسرائیلی خطاب قرار دادند و این احتمال را مطرح کرده اند که ممکن است جرقه‌ها و شعله‌های این جنگ به کل منطقه سرایت نمایید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رسانه‌های اسرائیلی به صورت گسترده تصاویر شهرک نشینان به اسارت گرفته شده را منتشر می‌کنند تا افکار عمومی جهانی را با خود همراه سازند.

برخی مقامات آمریکایی مانند مارکو روبیو سناتور جمهوری‌خواه، دون بیکن عضو جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان، میچ مک کانل و ریک اسکات تلاش زیادی انجام دادند که این حملات را مستقیماً به ایران نسبت دهند. این در حالی است که مقامات ایران به شدت این ادعا را رد کردنه اند. مقامات غربی نیز گفته اند که شواهدی در این خصوص ندارند.

متیو میلر، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا با رد نظر‌اتی که توافق با تهران را به حمله حماس نسبت می‌دهند، مدعی شد: «توافق برای بازگرداندن شهروندان آمریکایی از ایران هیچ ارتباطی به حمله وحشتناک علیه اسرائیل ندارد. حتی یک پنی از ۵.۵ میلیارد یورو هم خرج نشده و در صورت استفاده هم از این دارایی فقط می‌توان برای نیاز‌های بشردوستانه مانند غذا و دارو هزینه کرد.».

غازی حمد سخنگوی حماس در گفتگو با بی بی سی جهانی اظهار کرد کرد که: «حماس در حمله گسترده خود از حمایت ایران برخوردار بوده است».

ابوعبیده سخنگوی گردان‌های عزالدین قسام نیز گفت: ما از جمهوری اسلامی ایران تشکر می‌کنیم که سلاح، پول و تجهیزات دیگر در اختیار ما قرار داد، موشک‌های برای نابودی امکان صهیونیستی به ما داد و با موشک‌های ضد تانک استاندارد به ما کمک کرد.

برخی کارشناسان با مقایسه اظهارات محتاطانه و رندانه برخی کشور‌های عربی منطقه در مورد این جنگ و مقایسه آن‌ها با اظهارات افرادی، چون یحیحی رحیم صفوی این سوال را مطرح کرده اند که آیا امکان دارد که سرویس‌های اطلاعاتی غربی و اسرائیلی از آماده سازی گسترده برای این حمله بی اطلاع بوده باشند؟ آیا امکان دارد که یک توطئه پنهانی برنامه ریزی شده توسط کشور‌های غربی و اسرائیل وجود داشته باشد؟

پس لرزه‌های اقتصادی در تهران

اولین واکنش اقتصادی به جنگ در منطقه در حوزه ارز رقم خورد و نرخ دلار در بازار آزاد که از سوی بانک مرکزی دلار تلگرامی گفته می‌شود به ۵۲ هزار و ۲۵۰ تومان رسید. با توجه به تاثیر نرخ تسعیر ارز در بازار سرمایه، هر زمان که نرخ ارز افزایش می‌یابد معمولاً شاخص بورس صعودی می‌شود، اما این بار نه تنها این اتفاق نیافتاد بلکه تصویر تابلوی نماد‌های تالار شیشه‌ای قرمز شد.

خبرگزاری تسنیم  خبر سقوط ۴ درصدی سهام‌های شاخص در بورس تل آویو را منتشر کرد، اما نسبت به سقوط ۵۲ هزار واحدی بورس تهران سکوت نمود.. برخی رسانه‌های نزدیک به سازمان بورس علت ریزش را «افزایش ریسک‌های منطقه ای» اعلام کردند. بیش از ۱۵۰۰ میلیارد تومان سرمایه از بورس خارج شد که بیشترین خروج از اوسط تیرماه تا کنون به شمار می‌رود.

در بازار‌های کشور قیمت یورو از ۵۵ هزار تومان و نرخ سکه امانی نیز از ۳۰ میلون تومان عبور کرد. با توجه به آنکه در اصطلاح اقتصادی سرمایه «ترسو» خطاب می‌شود، هر زمان که بیم جنگ فراگیر می‌شود، قیمت کالا‌های سرمایه‌ای مانند ارز و طلا که سریع البیع و اصطلاحاً چمدانی هستند رشد می‌کند.

نگرانی فعالان اقتصادی و بازار سرمایه در اظهارنظر بسیاری از کارشناسان بازتاب یافته است. ایران یکی از بالاترین نرخ‌های فرار سرمایه در جهان را دارد و منابع مختلف نرخ خروج سرمایه از کشور را قریب ۱۰ تا ۱۲ میلیارد دلار برآورد کرده اند که با توجه به نسبت این عدد به کل تراز تجاری کشور بسیار بالا محسوب می‌شود، هنوز معلوم نیست که جنگ اخیر چه تاثیری در نرخ خروج سرمایه از کشور بر جای خواهد گذاشت.

با توجه به وضعیت شکننده اقتصادی کشور برخی صاحبنظران در شبکه‌های مجازی خواستار آن شدند که مسئولین کشور در اظهارنظر‌های رسمی خود سیاست و تدبر بیشتری به کار ببرند تا کشور در دام یک نقشه از پیش طراحی شده قرار نگیرد.

منبع: آفتاب

کلیدواژه: جنگ غزه اقتصاد ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۷۹۸۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا ساخت شهر فرودگاهی در ایران توجیه پذیر است؟

مفهوم شهر فرودگاهی در ایران با نمونه های واقعی تفاوت دارد. صرف احداث یک باند پروازی و ترمینال مسافربری را نمی توان شهر فرودگاهی نامید. 

به گزارش تین نیوز، سالهاست که واژه شهر فرودگاهی در ادبیات هوانوردی ایران مورد استفاده قرار گرفته است، به طوریکه علاوه بر شهر فرودگاهی امام خمینی تهران دیگر مناطق کشور نظیر قم و چابهار نیز مدعی ساخت چنین مجموعه ای شده‌اند.

اما آنچه که بر همگان مبرهن شده، عدم توفیق چنین پروژه هایی در کشور است به نحوی که صرفا طراحی پروژه به همراه تصاویری جذاب از پروژه ارائه شده و ضمن به کما رفتن ساخت فرودگاه نظاره گر احداث شهرهای فرودگاه هایی مدرن توسط همسایگان هستیم. 

تعریف اشتباه از مفهوم شهر فرودگاهی در ایران

عده ای در ایران بر این باورند که صرف احداث باند پروازی و یک ترمینال مسافری به همراه هتل مجاور و چند آشیانه تعمیر و نگهداری هواپیما می تواند شهر فرودگاهی قلمداد شود. در حالی که اینها نطفه شکل گیری شهر فرودگاهی به حساب می آیند و عملا در تمامی فرودگاه های جهان به عنوان زیرساخت های اولیه فرودگاهی وجود دارند.

مطابق با نظریه ابرشهر فرودگاهی جان دی کاسردا (aerotropolis)، شهر فرودگاهی شامل فرودگاه بزرگ بین المللی و مجموعه های تجاری، ورزشی، مالی، فرهنگی و اقامتی در جوار فرودگاه است و در واقع فرودگاه نقش محوری و مرکزی را ایفا کرده و موتور پیشران مجموعه به حساب می آید. اما در مورد نظریه کاسردا باید به دو نکته توجه شود:

نخست آنکه کاسردا این نظریه را بر اساس مولفه های اقتصادی بیان کرده و هدف او اقتصادی کردن فرودگاه هاست، چرا که همچنان بسیاری از فرودگاه های جهان با مشکل عدم سود دهی مواجه هستند که در جهت رفع این چالش راهکار های متعددی ارائه شده است که همچنان در حال آزمون و خطا توسط مدیران صنعت قرار دارد.

نکته دوم آنکه نظریه ابرشهر فرودگاهی در ایالات متحده مطرح شده که مهد هوانوردی جهان است و فرودگاه ها نقش اساسی را در جابجایی مسافران بین این کشور و دیگر نقاط جهان و همچنین مابین شهرهای آمریکا ایفا می کنند.

این کشور علی رغم آمار بالای پرواز و جابجایی مسافر، همچنان فرودگاه های غیر اقتصادی و فرسوده متعددی دارد که بودجه های چند صد میلیارد دلاری را برای بازسازی می طلبد. لذا ارائه چنین دست نطریاتی در پهنه گسترده آمریکا با آن اقتصاد قدرتمند می تواند امری محتمل و واقع گرایانه باشد که با اقتصاد ایالات متحده سنخیت دارد. 

آیا ایران می تواند شهر فرودگاهی داشته باشد؟

با ذکر سه دلیل هیچ امیدی نیست که کشورمان بتواند الگوی شهر فرودگاهی را به اجرا در بیاورد:

عدم توسعه مطلوب زیرساخت های فرودگاهی

    هر چند در سال های گذشته فرودگاه های جدید در مناطق مختلف کشور احداث شده اند، اما این فرودگاه ها نوعا مطامع افراد ذی نفوذ را پاسخ گفته و زیان ده نیز بوده اند.

 فرودگاه های بزرگ کشور نظیر فرودگاه امام خمینی و هاشمی نژاد مشهد ظرفیت کافی برای میزبانی از مسافران بسیار زیاد در یک واحد زمانی را ندارند (در قیاس با فرودگاه های بزرگ منطقه). همچنین هیچ فرودگاهی در ایران توانایی پذیرش هواپیمای غول پیکری همچون ایرباس A380 را ندارد که در دنیای امروز به عنوان یک معیار برای توان سنجی فرودگاه های بزرگ در میزبانی پروازهای دور برد به حساب می آید.

حال با این عملکرد ضعیف در توسعه زیرساخت های فرودگاهی قطعا انتظار نمی رود که یک شبه معجزه شود و هزاران میلیارد تومان سرمایه برای توسعه فرودگاه های اصلی کشور اختصاص یابد.

 تحریم های فلج کننده و عقب ماندگی ایران از سهم بازار هوایی

هوانوردی ایران از سال ۵۸ به این طرف و همزمان با اشغال سفارت آمریکا تحت شدیدترین تحریم های آمریکا و هم پیمانانش قرار گرفت، به طوریکه امروزه پیکر نیمه جان این صنعت آخرین نفس های خود را می کشد.

پرنده های فرسوده با چند واسطه و قیمت های گزاف وارد کشور می شوند که یکی از وظایف آنها انتقال مسافران کانکشن به فرودگاه های همسایه نظیر دبی و استانبول بوده که نهایتا سود اصلی را در جیب رقبا واریز می کنند.

از طرف دیگر، آمار دقیقی از هواپیماهای بر خط در هیچ مبدا رسمی وجود ندارد که بدانیم کجای کار ایستاده ایم. همچنین کشورمان برای پرواز به مقاصد اروپایی با مشکل تحریم بنزین طرف است که عملا بخش مهمی از پروازهای بین المللی ایران را به همسایگان واگذار می کند.

این در حالیست که رقبای منطقه ای ایران صدها فروند هواپیمای تازه نفس در اختیار دارند و صدها فروند دیگر نیز سفارش داده اند. در صورتی می توانیم یک ابرشهر فرودگاهی را در ایران داشته باشیم که ناوگان هوایی کشورمان بتواند از مبدا ایران پروازهای متعددی را به سرتاسر دنیا انجام دهد، به مانند ترکیه، قطر و دبی. وگرنه شهر فرودگاهی که در آن هواپیمایی پرواز نکند عملا کارایی نخواهد داشت و از اجنبی هم نمی توان انتظار داشت که ناوگان هوایی خود را برای پروازهای ایران به کار گیرد.

طرد شدگی اقتصادی ایران در نظام بین الملل

 کشورمان در طول ده ها سال گذشته رفته رفته با شدیدترین تحریم های بین المللی مواجه شده که تبعات اقتصادی آن به وضوح در زندگی ایرانیان قابل مشاهده است. عدم اقبال بسیاری از کشورهای جهان (از جمله کشورهای همسو با ایران در سیاست نظیر چین، روسیه و هند) برای سرمایه گذاری در ایران عملا کشورمان را به گوشه کنجی انداخته که ورود هر گونه سرمایه بین المللی را غیر ممکن ساخته است.

بنابراین بعید است حتی در صورت توسعه فرودگاه امام (ساخت ترمینال مسافربری جدید)، سرمایه گذاران خارجی برای توسعه دیگر بخش های شهر فرودگاهی امام خمینی وارد ایران شوند. کشورهای به اصطلاح دوست نیز در سال های اخیر در کلام خود را مشتاق سرمایه گذاری در ایران نشان داده اند، اما در عمل هیچ آبی از آنها گرم نشده است و اتفاقا همسایگان ایران را مقاصد امن تری برای خواباندن سرمایه هایشان دیده اند. 

کانال عصر ایران در تلگرام